Σε ένα δισέλιδο δημοσίευμα, ο δημοσιογράφος κ. Βασίλης Ιγνατιάδης, ασχολήθηκε με τα… “μέλη των συνεργείων απολύμανσης, που στην εποχή του κορονοϊού τείνουν να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητας στις πόλεις, και συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στη μάχη κατά του φονικού εισβολέα”.
Ο κ. Βλάχος επισήμανε: “Το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, αμέσως μετά την εμφάνιση του ‘κρούσματος μηδέν’, εργαζόμασταν πυρετωδώς για την απολύμανση των 80 Γυμνασίων και Λυκείων του Δήμου Θεσσαλονίκης, καθώς τα σχολεία ήταν ακόμη ανοιχτά και υπήρχε μεγάλη ανησυχία σε γονείς και μαθητές. Στη συνέχεια, και ενώ εμφανίζονταν κι άλλα κρούσματα, αρχίσαμε να δεχόμαστε τηλεφωνήματα από ιδιώτες επιχειρηματίες που είχαν κάποια σύνδεση με κρούσμα ή υποψία κρούσματος σε πελάτη τους, σε μέλος του προσωπικού ή σε συγγενικό του πρόσωπο. Η συχνότερη ερώτηση που μου κάνουν είναι για πόσο καιρό θα είμαστε καλυμμένοι. Εξηγούμε πως η εφαρμογή εξοντώνει το μικροβιακό φορτίο που υπάρχει στον χώρο. Αν κάποιος φέρει το μικρόβιο στη συνέχεια, μπορεί να υπάρξει ξανά επιμόλυνση. Απαιτείται όμως προσοχή. Κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ορισμένα βίντεο με απολυμάνσεις που γίνονται με ψεκασμό απευθείας πάνω σε τρόφιμα, πρακτική εξαιρετικά επικίνδυνη. Σε άλλα βίντεο βλέπουμε κάποιον να ψεκάζει φορώντας στολή, αλλά με το κεφάλι εκτεθειμένο. Για να συμμετάσχει κάποιος σε έναν διαγωνισμό για έργο, πρέπει να προσκομίσει την άδεια του υπουργείου και πιστοποιητικό ISO, όπως μας ζητήθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης για τα σχολεία. Για απολυμάνσεις σε ιδιωτικούς χώρους, ωστόσο, δεν ζητούνται τέτοια πιστοποιητικά. Κάποιοι αναλαμβάνουν έργα, με δέλεαρ τις καλύτερες τιμές, αλλά χωρίς να έχουν την άδεια και την τεχνογνωσία να τα εκτελέσουν σωστά”.
Από την πλευρά του, ο κ. Καραούλης τόνισε: “Δεν είναι μόνο οι γιατροί με τις λευκές ποδιές, είμαστε κι εμείς με τις λευκές στολές. Εμείς είμαστε αυτοί που θα σκοτώσουν τον ιό, θα καθαρίσουμε τον χώρο και την ατμόσφαιρα από το μικροβιακό της φορτίο και θα αφήσουμε στους χρήστες ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί την επέκτασή του. Υπάρχει πάντα ένα άγχος όταν πάμε σε έναν χώρο με μόλυνση, αλλά γνωρίζουμε ακριβώς πώς θα δράσουμε και παίρνουμε όλες εκείνες τις προφυλάξεις που πρέπει. Τελικά αυτοί που αγωνιούν περισσότερο είναι οι δικοί μας άνθρωποι που δεν γνωρίζουν. Δεν είναι δουλειά που μπορείς να την κάνεις αν δεν ξέρεις. Η πιο απαιτητική εφαρμογή που έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα ήταν σε ΜΕΘ νοσοκομείου της πόλης και η πιο ασυνήθιστη αυτή σε νεκροφόρα γραφείου τελετών”.